ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล
Simon and Garfunkel | |
---|---|
ข้อมูลพื้นฐาน | |
ที่เกิด | ฟอเรสต์ฮิลส์, ควีนส์ นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา |
แนวเพลง | โฟล์กร็อก |
ช่วงปี | ค.ศ. 1957-1970 รวมวง: ค.ศ. 1975, 1977, 1981–1983, 1990, 1993, 2003–2004, 2009–2010 |
ค่ายเพลง | โคลัมเบีย |
สมาชิก | พอล ไซมอน อาร์ต การ์ฟังเกล |
เว็บไซต์ | www.simonandgarfunkel.com |
ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล (อังกฤษ: Simon & Garfunkel) เป็นศิลปินคู่แนวโฟล์กร็อก คำว่า ไซมอนและการ์ฟังเกล มาจากนามสกุลของ พอล ไซมอน และ อาร์ต การ์ฟังเกล ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกลได้กลายเป็นหนึ่งในศิลปินที่ทำยอดจำหน่ายสูงสุดในยุคทศวรรษที่ 1960 เป็นหนึ่งในกลุ่มศิลปินที่เปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการแสดงออกถึงวัฒนธรรมต่อต้าน ในช่วงยุคทศวรรษแห่งการปฏิวัติทางสังคม ร่วมกับเดอะ บีทเทิลส์, บ็อบ ดิลลัน , เดอะบีชบอยส์ และ นีล ยัง โดยทั้งคู่มีผลงานเพลงร่วมกันทั้งหมด 5 สตูดิโออัลบั้ม มีเพลงที่ได้รับความนิยมอย่างมากได้แก่ "The Sound of Silence" (1964), "Mrs. Robinson" (1968), "The Boxer" (1969) และ "Bridge over Troubled Water" (1970) โดยเพลงดังกล่าวล้วนขึ้นอันดับหนึ่งของชาร์ตเพลงทั่วโลก
อย่างไรก็ตามช่วงที่ทั้งคู่ทำงานร่วมกัน มักจะมีความสัมพันธ์ที่ระหองระแหง และขัดแย้งกันเสมอๆจนนำไปสู่การยุติการทำงานร่วมกันในปี ค.ศ. 1970 โดยสตูดิโออัลบั้มชุดสุดท้าย "Bridge over Troubled Water" (วางจำหน่ายในเดือนมกราคมของปีดังกล่าว) ถือว่าเป็นอัลบั้มที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของวง และติดหนึ่งในอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของโลก โดยทำยอดขายในปีเดียวมากกว่า 25,000,000 แผ่นทั่วโลก
หลังจากประกาศยุติการทำงานร่วมกันในปี ค.ศ. 1970 ทั้งคู่ก็ยังคงกลับมารวมตัวกันหลายครั้ง โดยการกลับมารวมตัวกันครั้งที่นับว่าประสบความสำเร็จมากที่สุด คือการแสดงสดที่เซ็นทรัลพาร์ก (The Concert in Central Park) เมื่อวันที่ 19 กันยายน ค.ศ. 1982 โดยการแสดงสดดังกล่าวมีผู้ชมมากกว่า 500,000 คน ได้รับการบันทึกให้เป็นหนึ่งในการแสดงสดต่อหน้าผู้ชมที่มีจำนวนมากที่สุดเป็นอันดับเจ็ดในประวัติศาสตร์วงการเพลงโลก[1]
พอล ไซมอน และอาร์ต การ์ฟังเกล เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ในชั้นเรียนที่โรงเรียนประถม และโรงเรียนมัธยมฟอเรสต์ฮิลส์ ในเขตควีนส์ เมืองนิวยอร์ก มีผลงานร่วมกันครั้งในปี ค.ศ. 1957 ในชื่อ "ทอม แอนด์ เจอรี" (การ์ฟังเกลใช้ชื่อแฝงว่า "ทอม กราฟ" ไซมอนใช้ชื่อแฝงว่า "เจอรี แลนดิส") และแยกย้ายไปทำงานส่วนตัว ทั้งคู่กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในชื่อ "ไซมอน แอนด์ การ์ฟังเกล" ในปี ค.ศ. 1964 และเริ่มมีชื่อเสียงจากซิงเกิล "The Sounds of Silence" ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ The Graduate
ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล ได้รับรางวัลแกรมมีถึง 10 ครั้ง และได้รับการบรรจุเข้าสู่หอเกียรติยศร็อกแอนด์โรล ในปี ค.ศ. 1990 และในอัลบั้ม Bridge over Troubled Water ก็ได้รับการเสนอชื่อในหัวข้ออัลบั้มนานาชาติแห่งปี ค.ศ. 1977 ของบริตอะวอดส์[2] รวมไปถึงได้รับการจัดอันดับที่ 51 บนหัวข้อ 500 อัลบั้มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลโดยนิตยสารโรลลิงสโตนอีกด้วย[3] ริชชี อันเทอร์เบอร์เกอร์ (Richie Unterberger) ได้กล่าวว่า "เป็นวงดนตรีคู่ที่ประสบความสำเร็จสูงสุดแห่งทศวรรษที่ 1960" และยังคงเป็นหนึ่งในศิลปินที่ได้รับความนิยมสูงสุดจวบจนปัจจุบัน
ผลงาน
[แก้]สตูดิโออัลบัม
[แก้]- Wednesday Morning, 3 A.M. (1964) (#24 UK #30 US)
- Sounds of Silence (1966) (#13 UK #21 US)
- Parsley, Sage, Rosemary and Thyme (1966) (#15 UK #4 US)
- Bookends (1968) (#1 UK #1 US)
- Bridge Over Troubled Water (1970) (#1 UK #1 US, 8X Platinum)
ผลงานอื่น
[แก้]- The Graduate Original Soundtrack (1968)
- The Concert in Central Park (1982)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Simon and Garfunkel's website
- Paul Simon's solo website
- Art Garfunkel's solo website
- Illustrative discography of Simon & Garfunkel Recordings เก็บถาวร 2008-02-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Rebecca Raber (September 19, 2011). "Hive Five: Big Concerts With Big Draws". MTV. สืบค้นเมื่อ April 3, 2015.
- ↑ "The BRITs 1977 | The BRIT Awards 2012". Brits.co.uk. October 18, 1977. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-07-27. สืบค้นเมื่อ July 16, 2012.
- ↑ "500 Greatest Albums of All Time: Simon and Garfunkel, 'Bridge over Troubled Water'". Rolling Stone. Wenner Media. สืบค้นเมื่อ July 25, 2012.